Meer Tips Over Zeilcursus Volwassenen Kajuitboot

Zeilen op de Bonnefooi

Een eerstvolgende jaren wensen we een aarde verkennen met ons zeiljacht “Bonnefooi”. Weg uit de Veerhaven in Rotterdam wensen wij in een zomertijd betreffende dit jaar de Europese zeekust afzakken; Frankrijk, Spanje en Portugal. Daarna wellicht richting Marokko om uiteindelijk in december of januari’17 van de Canarische eilanden, via de Kaapverden, de Atlantische Oceaaan over te steken naar Suriname. Daarna gaat het verder tot het Caribisch gebied. In de Carieb wensen wij de regelen produceren vanwege het vervolg betreffende de toer.

Wij ontdekken het hartstikke leuk zodra jullie via het blog betreffende ons meereizen. Reacties op ons blog en advertenties zijn van harte welkom!

Zes jaar geleden startte de voorbereiding met het nemen van zeillessen. CWOI en CWOII waren alang vlug “in the pocket”. Een Vaarbewijzen I en II volgden al snel en zo tevens dit certificaat vanwege de marifoon. Peter kreeg er beslist lol en bezit verder Marcom A en Kleine en Omvangrijke Zeilvaart op de Enkhuizer Zeevaartschool volbracht.

In 2010 liepen we tevens anti de Bonnefooi aan, een iets uit een kluiten gewassen Hallberg Rassy. De robuustheid en degelijkheid spraken ons heel met en in feite waren wij meteen verkocht. Het maken over mijlen kon beginnen. In een jaren welke volgden hebben we geweldige, omvangrijke en kleinere trips gemaakt. Zo beschikken over wij de Isles ofwel Scilly bezocht en Belle Île. Maar verder tripjes naar Londen, Pinmill, Saint Malo en Isle ofwel Wight stonden op dit programma. Alle vakantiedagen werden besteed met mijlen maken ter voorbereiding op de omvangrijke toer. Dit leven aan boord beviel (en bevalt) ons erg goed.

Op 4 juli de zomer beschikken over we dan uiteindelijke de landvasten losgegooid en bestaan vertrokken vanuit een Veerhaven in Rotterdam. We kijken uit naar de 1e grote mijlpaal: de oversteek tot Suriname. Vervolgens de Carieb in en van er zien we immers wederom verder.

Het kan zijn een bizar gezicht, al die lichtjes aan de horizon. Aanvankelijk waren dit louter nog maar schepen, toentertijd in de verte ons Franse vuurtoren, en vervolgens ons Engels dorp. Wij mogen er niet verdere omheen… er is overduidelijk land in gezichtsveld.

Je schrik me gebroken met een brommend klank in een lucht, het bleek ons doodgewoon vliegtuig te zijn… Zijn we in 2 weken vervolgens echt zo wereldvreemd geworden? Wij varen zo dicht tussen de Britse zeekust dat wij bereik hebben betreffende de telefoons. Een nieuwsgierigheid wint om berichtjes te bekijken, doch immers met dubbele gevoelens. Eigenlijk wil ik niet uit onze overzichtelijke, heldere bubbel stappen.

In Kaapverdië heb je een keer ons bergdorpje wanneer schip aangezien. Ik wijs een Brits dorpje met wat verder best vanwege schip had door gekund. “Kijk, zo een dorpje bedoel ik, haha”. Totdat 5 minuten later blijkt dat dit dorpje, behalve ons enorm lichtcircus (een bijenkorf met kerst is er niks bij) immers ons groen lampje had en recht op het af vaarde… Je dien blijkbaar alsnog een weinig wennen aan mijn nieuwe omstreken.

Betreffende het bereik kunnen wij meteen tevens nog volledigere weersinformatie binnenhalen en het ziet er helaas ook niet zeker lekker uit. In gedachten proosten wij alang in Scheveningen met ons koud biertje, doch in realiteit maak ik om 6 uur sochtends Cees wakker teneinde te verder helpen met dit doorhakken met de knoop. Met die snelheid komen wij middelpunt in ons storm terug en wij besluiten een tussenstopje in Dover te maken. Op een marifoon horen we wat betreffende: warning severe gale force nine. Expected: soon. Dat zat ook niet in een planning. Maarja, indien jouw mits zeiler ook niet een beetje flexibel bent, kun jouw denk je beter een verschillende liefhebberij uitkijken.

Dit begon betreffende vieze miezerregen, wat gepaard ging betreffende steeds meer wind en tenslotte dikke zeikregen. Na een keurige English port control goedkeuring ging daar 2 keer ons stoplicht wegens het op groen. Ik kreeg meer en meer het benul dat wij in ons afgeven van Wie is de mol waren beland. Volkomen toen we een kaart en obstakels aangaande een Noordzee eens echt op ons rijtje gingen zetten in dit navigatiesysteem. Het wordt ook niet voor niks een met een meest uitdagende vaarwateren ter aardbol genoemd.

Dover zag daar verder zo treurig en ongezellig uit, dat we weet snel alweer begonnen te verlangen naar de zee. Wij beschikken over het afval gedumpt, hetgeen korte klusjes volbracht en een pot ketchup in ons café gescoord, wij konden er wederom volstrekt tegenaan.

Na wederom twee stoplichten gepasseerd te zijn, begon dit kat en muisspel betreffende een heleboel gigantische ferries. Het kanaal was één grote wasmachine klotsbak, doch succesvol werden we omringd via een meest prachtige luchten. Op deze plaats en daar perste een zonnestraal zichzelf door ons aanzienlijk gekneusde paarse lucht en heel in de verte boven land waren bliksemschichten te bemerken welke de halve hemel indrukwekkend verlichtten.

Het haaks oversteken aangaande een vaarsnelweg viel in feite ook niet anti. Dit blijft wel belangrijk teneinde juist en in overvloed te schransen. We worden aldoor creatiever met een restjes nuttigen die we (met name in blik) nog hebben en bunkeren iedere avond alsnog almaar verrassend lekker. Toetjes met yoghurt, vruchtjes en mueslireep in verwarmde nutella.

Het voelt wel enorm gek om zo ons rare tussenstop met land te beschikken over gehad. Het kleine weinig tijdsbesef wat we eventueel nog ergens hadden, kan zijn meteen wel beslist helemaal zoek.

Een lucht blijft onheilspellend, doch de buien welke overkomen bezitten alleen doch regen en jammer genoeg gering wind. Stroom mee klinkt enorm chill, maar is dit in feite op dit moment ook niet beslist, omdat de schijnbare bries betreffende voor daarom nog meer afneemt. De golven bestaan kompleet hun ritme kwijt door een zandbanken vanwege een Belgische kust en gooien het werkelijk al die kanten op. Aardig kan zijn dit boven ons helder en ons prachtige sterrenhemel te merken. Je kan nog niet vertrouwen dat dit onze laatste nachtje doorvaren kan zijn.

Teneinde 6 uur schreeuwt Cees me uit bed. Enorm even dacht ik het hij wederom riep daar hij walvissen had gezien. Totdat ik me besefte het die kans immers heel klein, zeg maar nul, kan zijn op de zuidelijke Noordzee. Kut hetgeen is daar vervolgens met een hand? Cees is laten wij zeggen ook niet aangaande dit kaliber dat zeker snel teneinde hulp vraagt. Je steek mijn kop tot behalve en zie eigenlijk o-ve-ral boten. Ehh bries.. genua kleiner rollen.. check. En meteen? Het weer was te pittig voor een autopilot zeker hij kon het roer nauwelijks tel loslaten. Of ik even in op de tablet kon checken of allemaal goed gaat betreffende al die boten. Fieuw onze uitgedachte koers klopte en daar was gelukkig niks aan een hand. Eigenlijk was dit geweldig zeilweer met wind en steile golven over achteren.

Ok. Honger. Schransen. Dorst. Drinken. Dit leven kan zijn vrij basaal geworden. Wij lopen in feite louter nog maar in pyjama en trekken er af en toe een zeilpak overheen. Dit niveau betreffende onze grappen kan zijn absoluut niet gestegen de klaar dagen en je lach regelmatig tranen betreffende tuiten. Zal dit wordt ook wel wat betreffende de vermoeidheid te maken hebben.

Dit kan zijn ook niet te vertrouwen dat de trip er plotseling weet zowat op zit. En dat feitelijk allemaal relatief is. Tijd, afstand, gemoedstoestand.

Op een marifoon is het trouwens ons drukte over jewelste (waar welke uitdrukking eigenlijk vandaan komt?). Daar wordt af en toe zelfs Nederlands gesproken! Dit schijnt dat in het gebied 800 boten per etmaal varen. We aankomen zeker meer en meer in een bewoonde wereld en dit vergt een verschillende methode van varen en bijbehorende energiestand en alertheid. Ik ervaar me een beetje calimero, je ben klein en ze zijn grooooot.

Alsnog maar 35 mijl te kunnen. Daar komt nog een goede bak https://nl.wikipedia.org/wiki/Zeilen_(varen) bries aan aangaande achteren, dus we zullen ergens in een avond in Scheveningen dikker worden. Mocht je morgen in een buurt bestaan, kom gerust even langs. Je verwacht immers dat wij in het begin eens even heeeeel lang uit gaan slapen.